Jacques Cappelle viert 50ste jubileum bij Vandelanotte

Werken bij Vandelanotte, dat is werken in een familiale omgeving die gedreven wordt door drie belangrijke waarden: betrokkenheid, creativiteit én groei. Van die visie is ook Jacques Cappelle doordrongen. En dat al vanaf het prille begin. Op 2 november 2020 is het namelijk precies 50 jaar geleden dat hij zijn eerste werkdag bij Vandelanotte startte. En dat doen er hem maar weinig na. Het verhaal van een ervaren rot in het vak.

Jacques Cappelle voorstellen? Eigenlijk hoeft dat amper, zeker voor de medewerkers van de West-Vlaamse vestigingen. De Wevelgemnaar is er namelijk al 50 jaar te vinden en ‘stoppen’ staat, zelfs op zijn 70ste, vooralsnog niet in zijn woordenboek.

“Ik ben recent nog gevierd door de collega’s naar aanleiding van mijn 69ste verjaardag met taart, een gepersonaliseerd shirt van mijn favoriete team Club Brugge, alles erop en eraan. Dat heb ik geweldig gewaardeerd. Officieel ben ik al sinds mijn zestigste met pensioen, maar ik kan het werken niet laten. Ik heb het bedrijf dan ook groot zien worden, Vandelanotte is – letterlijk én figuurlijk – mijn familie. Stichter Roger is mijn oom, Hein en Koen zijn mijn neven. Zolang ik mee kan met de evolutie en de digitalisering en gelijke tred kan houden met de jongere generatie, ga ik ermee door. Zelfs op zaterdag, daar heb ik nooit problemen mee gehad.”

Vreemde eend

Jacques geeft toe dat er ooit wel een moment was waarop hij twijfelde om voor een andere baas te werken. “Als familie van de ‘patron’ kan je voor andere medewerkers een vreemde eend in de bijt zijn, een soort interne spion. Maar: dat heeft nooit opgewogen tegen het goede gevoel dat ik hier altijd had. Op 2 november 1970 ben ik hier begonnen, aan de vooravond van het in voege treden van de btw-regelgeving. Dat was toen nog in Wevelgem, daarna heb ik mee de opstart gedaan van de vestigingen in Brugge en Veurne. Destijds was ik de vierde medewerker op de payroll, vandaag zijn dat er zoveel meer…”

‘Gratis’ eerste maand

Met zoveel jaren op de teller, is Jacques Cappelle een vat vol anekdotes. Daarvan willen we er jullie toch twee niet onthouden. “Als nieuwe medewerkers hier beginnen, krijgen ze een aantrekkelijk salaris, een opleiding, een hospitalisatie- en groepsverzekering, maaltijdcheques… stuk voor stuk interessante voordelen. Destijds bedroeg mijn eerste salaris 7000 oude Belgische frank, ofte 175 euro. Toen ik na de eerste maand nog geen betaling had gekregen, ging ik even polsen hoe dat kwam. ‘Je hebt ons meer gekost dan je verdiend hebt’, kreeg ik als antwoord. Vermoedelijk zou de huidige generatie daartegen protesteren, maar ik had er vrede mee.”

Officieel ben ik al sinds mijn 60ste met pensioen, maar ik kan het werken niet laten. Vandelanotte is mijn familie – letterlijk én figuurlijk. Jacques Cappelle Vandelanotte

Kort daarna kreeg Jacques zijn vuurproef. “Ik werd naar de FOD Financiën in Schaarbeek gestuurd, met een uitgebreide boekhouding onder de arm. De hele dag werd ik er overstelpt met vragen daarover, in het Frans. Tijdens de middagpauze vond ik niets te eten, waarna ik ’s middags mijn betoog in de taal van Molière mocht verder zetten. Die avond kwam ik om 23 uur uitgehongerd thuis, zonder veel medelijden van mijn vader. ‘Zo leer je het vak, jongen’, kreeg ik te horen. Toen ik twee weken later opnieuw naar Schaarbeek moest, bleek iedereen daar probleemloos… Nederlands te praten. Die eerste dag hadden ze me dus bewust grondig willen testen, gelukkig heb ik dat toen goed doorstaan.”

Kansen

“Ik heb altijd gevonden dat zelfontwikkeling cruciaal is. En dat vind ik nog steeds. Toen ik destijds vennoot wou worden, was het bedrijf daar nog niet klaar voor, maar vandaag kan dat wel en krijgen jongeren voluit de kans op interne doorstroming. Op die manier kunnen we het verloop beperken en jong talent stimuleren. Het is het ideale bindmiddel om dit familiebedrijf verder te laten groeien met ondersteuning van getalenteerde, betrokken en creatieve medewerkers, elk met hun eigen specialisatie.”