Fiscus bevestigt het gebruik van de 'valeur locative' in de aangifte Personenbelasting

Een in België gelegen onroerend goed wordt belast op basis van het kadastraal inkomen. Een onroerend goed gelegen in het buitenland dat niet wordt verhuurd, wordt daarentegen belast op basis van de huurwaarde, die doorgaans hoger ligt dan het kadastraal inkomen. Door toepassing van het progressievoorbehoud kan dit de Belgische belastingdruk sterk verhogen.

De term huurwaarde werd in het verleden door de fiscus in haar commentaren uitgelegd als "de gemiddelde jaarlijkse brutohuur die men in geval van verhuring, volgens de gebruiken van het land en de ligging van de goederen, had kunnen verkrijgen." Het is dan ook niet onlogisch dat er vaak discussie ontstond rond de vaststelling van deze huurwaarde. Zo kwam het Hof van Beroep in Antwerpen in 2015 nog tussen bij een dergelijke discussie (lees onze update hierover).

De fiscus erkent dat het in de praktijk niet altijd eenvoudig is om te bepalen hoeveel huur men voor dat onroerend goed had kunnen verkrijgen. Daarom reikt zij in een recente circulaire nu aanvullende richtlijnen aan om deze huurwaarde te bepalen. Concreet aanvaardt de fiscus voortaan dat de huurwaarde kan worden bepaald aan de hand van een door een buitenlandse overheid vastgestelde of uitdrukkelijk goedgekeurde waarde. Bij wijze van voorbeeld kan het daarbij gaan om:

• een voor dat goed geschatte brutohuur die daar in aanmerking wordt genomen voor de vestiging van een belasting;
• een forfaitair geraamde brutohuur die daar in aanmerking wordt genomen voor de vestiging van een belasting;
• het belastbaar inkomen voor dat onroerend goed dat daar in aanmerking wordt genomen voor de berekening van een inkomstenbelasting.